ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΟΙ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΠΕΤΡΕΣ??

 Έχοντας επίγνωση φίλοι μου πως όλοι σας τρέφετε τεράστια λατρεία για την πανάρχαια πάτρια κουλτούρα, αποφάσισα να σας προβληματίσω σήμερα ως προς το ζήτημα της γεωγραφικής τοποθεσίας που βρίσκονταν οι Συμπληγάδες Πέτρες, τις οποίες αναφέρει Απολλώνιος ο Ρόδιος στο έργο του: «Αργοναυτικά» (Β΄ στιχ. 317-340, 549-610), και ο Όμηρος στο έπος της Οδύσσειας (Ραψ.Μ΄ στιχ. 100-107). 

Το ζήτημα των Συμπληγάδων φίλοι μου προέκυψε ενόσω ερευνούσα την πορεία επιστροφής του Νέαρχου, αρχής γενομένης από την περιοχή της Καλκούτας και κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Ινδικής υποηπείρου. Φάρος και οδηγός υπήρξε το έργο «Ινδική» του Αρριανού, το οποίο, αν και με ταλαιπώρησε αρκετά, επειδή το συγκεκριμένο κεφάλαιο είναι τεμαχισμένο και συναρμολογημένο ανάκατα εκεί κι ως έτυχε, άξιζε τελικά ο κόπος, επειδή συνέλεξα πολλών ειδών μαργαριτάρια. Αποφεύγοντας περαιτέρω τους σχολιασμούς, θα επισημάνω μόνον ότι εάν δεν διατηρούνταν διαχρονικά οι ίδιες ακριβώς Ινδικές ονομασίες με αυτές της αρχαιότητας, τίποτα δεν θα μπορούσε να αποδειχτεί, και όλοι θα πιστεύαμε πως η εκστρατεία του Αλεξάνδρου έληξε στην περιοχή του Πακιστάν και πως οι πανάρχαιες ελληνικές μυθ-ιστορίες ήταν αποκλειστικά και μόνον αποκυήματα της φαντασίας των παραμυθάδων.

Η υπόθεση εντόπισης της τοποθεσίας όπου βρίσκονταν οι Συμπηγάδες Πέτρες φίλοι μου, ξεκίνησε ενόσω ερευνούσα το εδάφιο 22 της Ινδικής, όπου εκεί αναφέρεται ότι τα πληρώματα των καραβιών του Νέαρχου, αφού ξανοίχτηκαν στο πέλαγος μόλις σταμάτησε ο άνεμος και έπλευσαν εξήντα περίπου στάδια, αγκυροβόλησαν στη συνέχεια σε μια αμμουδερή ακτή του νησιού Δόμη (Pamban), η οποία είχε ως προκάλυμμα ένα ερημονήσι. Νερό δεν υπήρχε στην παραλία, αλλά το βρήκαν στα ενδότερα, σε μια απόσταση είκοσι σταδίων περίπου. Επιστρέφοντας, αφού συνέχισαν τον πλου κατά τη διάρκεια της νύχτας, έφτασαν στα Σάραγγα (Saggar) και από εκεί στα Σάκαλα (Krusadai?), που ήταν ένας έρημος τόπος, και αφού πέρασαν ανάμεσα από δυο σκοπέλους (Pullivasi-Krusadai και Deepy Saggar), οι οποίοι ήταν τόσο πολύ κοντά μεταξύ τους, ώστε τα τοιχώματα των πλοίων να ακουμπούν και στις δυο πλευρές των βράχων, έπιασαν λιμάνι στους Μοροντοβάρους (Modurai), διαπλέοντας περίπου τριακόσια στάδια. 

Το λιμάνι ήταν μεγάλο, κυκλικό, βαθύ, ευπρόσβλητο από τα κύματα και με στενή είσοδο σ’ αυτό, το οποίο στη γλώσσα της περιοχής ονομάζονταν «λιμάνι των Γυναικών». (Αρρ. Ινδική εδαφ. 22).Μόλις πέρασαν τις σκοπέλους, έπεσαν σε μεγάλα κύματα και τρικυμισμένη θάλασσα, αλλά αυτό δεν τους εντυπωσίασε σε σχέση με το γεγονός ότι κατόρθωσαν και πέρασαν μέσα από τις σκοπέλους, γεγονός που έκριναν ως μεγάλο κατόρθωμα. (Αρρ. Ινδική εδαφ. 22).

Αυτά αναφέρει ο Αρριανός φίλοι μου και επειδή η όλη περιγραφή μας παραπέμπει ουσιαστικά με έμμεσο τρόπο στην επική περίπτωση των Συμπληγάδων, ερευνώντας την επίμαχη γεωγραφική τοποθεσία, διαπιστώθηκε πως αφορά το σημερινό νησί Mannar, που βρίσκεται ανοικτά των βορειοδυτικών ακτών της νήσου Κιλλουτά (Κευλάνης), καθώς και το νησί Pamban (Δόμη) ή Rameswaram, της νοτιοανατολικής ακτής του Ινδικού κρατιδίου Tamil Nadu. Πρόκειται για δυο νησιά τα οποία συνδέονται μεταξύ τους -εν είδη γέφυρας- με μια αλυσίδα ασβεστολιθικών ηφαιστειακών πετρωμάτων (ελαφρόπετρες), μήκους 48 km, γνωστά με τις ονομασίες:«Γέφυρα του Αδάμ» και Ram Setu, κάποια τμήματα των οποίων επιπλέουν όταν σπάζουν από τα μανισμένα κύματα, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν τη ναυσιπλοΐα. 

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ινδός γεωλόγος Ν. Ramanujan, η λεγόμενη «Γέφυρα του Αδάμ» είχε σχηματιστεί κατά το παρελθόν μετά από καθίζηση του φλοιού της γης, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μια κορυφογραμμή, η οποία προκάλεσε στη συνέχεια την ανάπτυξη κοραλλιών στην περιοχή, η ηλικία των οποίων υπολογίζεται σε 7000 έτη περίπου. Μετά το σχηματισμό των κοραλλιών, συγκεντρώθηκε άμμος εκεί, η δομή της οποίας υπολογίζεται στα 4.000 χρόνια. Φαινόμενο που οφείλονταν στα παρασυρόμενα ρεύματα που μετακινούνται δεξιόστροφα προς τα αριστερά του νησιού Pamban (Δόμης) ή Rameswaram και του ανατολικού οικισμού Talaimannar της Κευλάνης (Κιλλουτά). Το «συγκεκριμένο» σημείο διέλευσης, το οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται έως και σήμερα στο μικρό λιμάνι Rameswaram του νησιού Pamban και το οποίο απέχει μόλις 2 km από την απέναντι ακτή της ηπειρωτικής Ινδίας, σχετίζεται ασφαλώς με τις λεγόμενες μυθικές Κυανές ή Πλαγκτές Πέτρες (Pullivasi-Krusadai και Deepy Saggar), μια ονομασία που προέρχεται από το ρήμα «πλάζομαι» και σημαίνει «παραδέρνω». 

Στο έπος της Αργοναυτικής εκστρατείας, αναφέρεται ότι προκειμένου να διέλθουν οι ναυτικοί από το πέρασμα όπου καραδοκούσαν οι Κυανές Πέτρες (Pullivasi-Krusadai και Deepy Saggar), οι οποίες διέθεταν το ίδιο χρώμα με τη θάλασσα και ανεμοδέρνονταν από σφοδρές θύελλες, με αποτέλεσμα να συγκρούονται σφοδρώς αναμεταξύ τους, τα κατάφεραν περίφημα χάρη στη μελωδία του Ορφέα, με αποτέλεσμα αυτές να μαγευτούν και να μείνουν έκτοτε εντελώς ακίνητες. (Απολ. Ρόδιος Αργ. Στίχοι 684-714).Και πράγματι οι πέτρες αυτές από μια χρονική περίοδο και μετά υπήρξαν όντως ακίνητες, όχι βέβαια επειδή μαγεύτηκαν από την μελωδία του Ορφέα, αλλά επειδή, σύμφωνα με τους Ινδούς ενάλιους αρχαιολόγους δημιουργήθηκε εκεί ένα είδος οδικής αρτηρίας, χτισμένης με μεγάλες πέτρες που ένωνε και τις δυο περιοχές και η οποία σκεπάστηκε αργότερα από θαλάσσια ύδατα.

Ως αναφορά το «λιμάνι των Γυναικών», όπως έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση που αφορά την κατάκτηση της νήσου Κιλλουτά, (Κευλάνη), πληροφορούμαστε ότι σχετίζονταν με το βασίλειο της Πανδαίας, μιας κόρης του ημίθεου Ηρακλή της Ινδίας, ο οποίος ντύνονταν όπως ακριβώς και ο Θηβαίος και είχε αποκτήσει πολλά αρσενικά παιδιά από πολλούς γάμους, αλλά και μια μοναχοκόρη σε αρκετά μεγάλη ηλικία, που ονομάζονταν Πανδαίη, με αποτέλεσμα η ονομασία της να δοθεί αργότερα και στο κράτος που κυβερνούσε. Ο Ηρακλής, αφού μοίρασε στους γιους του την Ινδία, ανέθεσε στην κόρη του μόνον εκείνο το τμήμα της Ινδίας που βρίσκονταν στα νότια της χώρας και εκτείνονταν στη θάλασσα. Ο Ηρακλής, αν και υπέργηρος παντρεύτηκε στη συνέχεια την Πανδαία μόλις έγινε επτά χρονών, επειδή δεν έβρισκε κανέναν επάξιο γαμπρό για να την παντρέψει, και προκειμένου να αφήσει στους Ινδούς την ίδια βασιλική γενιά. Ως εκ τούτου όταν εκείνη έδωσε απογόνους, όλο αυτό το γένος που καταγόταν από την Πανδαία και τον ίδιο διατηρούσε τα ίδια βασιλικά δικαιώματα, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τα υπόλοιπα βασίλεια. 

Η Πανδαία, όπως αναφέρει λεπτομερώς ο Αρριανός προικίστηκε από τον πατέρα της με 500 ελέφαντες, 4.000 ιππικό και 30.000 πεζικό. Ταυτόχρονα διαμοίρασε τους ανθρώπους που υπόκειντο υπό την κυριαρχία της σε 365 χωριά, δίδοντας εντολές ώστε κάθε μέρα ένα χωριό να προσκομίζει το βασιλικό αφιέρωμα, ούτως ώστε η βασίλισσα να μπορεί να έχει πάντοτε τη βοήθεια εκείνων των οποίων η σειρά ήταν να καταβάλουν το φόρο και για να εξαναγκάσει εκείνους που αμελούσαν προς το παρόν τις πληρωμές τους.

 Έτσι λοιπόν το έθνος Pandaean κυβερνούνταν μόνον από γυναίκες, έχοντας ως απαρχή την κόρη του Ηρακλή Πανδαία. Μεταξύ άλλων αναφέρεται επίσης ότι ο Ηρακλής εκστράτευσε σε κάθε στεριά και θάλασσα και αφού εξουδετέρωσε κάθε κακό, ανακάλυψε το θαλασσινό μαργαριτάρι, ως ένα νέο είδος γυναικείου κοσμήματος και αφού μάζεψε αρκετά από τις θάλασσες τα πρόσφερε στην κόρη του. Έκτοτε το μαργαριτάρι καθιερώθηκε ως γυναικείο κόσμημα παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να το εμπορεύονται σε τριπλάσια αξία από τον χρυσό οι ντόπιοι έμποροι και να το μεταπωλούν ακόμα ακριβότερα οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι θαλασσοπόροι. (Ινδική8-9 καιFragm, L. 15. Polyaen. Στρατηγική. I. 3. 4).

Ολοκληρώνοντας την ανάρτηση επισημαίνω πως η εναλλακτική ονομασία των Κυανών Πετρών σε Συμπληγάδες, προέρχεται από το ρήμα «συμπλέκομαι» ή «χτυπιέμαι», μια ορολογία που ταλάνισε πάρα πολλούς ερευνητές ως προς την ταυτοποίηση των δυο περιοχών, καθώς θεωρήθηκαν εντελώς ξεχωριστές και δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να τις τοποθετήσουν στον Εύξεινο Πόντο και όχι στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή της Ινδίας, πιστεύοντας ότι οι μυθικοί ήρωες περιπλανούνταν σε γνωστές ιστορικές περιοχές. Ωστόσο η επίμαχη αυτή τοποθεσία αναφέρεται και δια στόματος μάγισσας Κίρκης, η οποία φέρεται να ενημερώνει τον Οδυσσέα σχετικά με το δρομολόγιο επιστροφής, τονίζοντας ότι μετά τα γεωγραφικά περάσματα της Σκύλας και της Χάρυβδης (που γνωρίσαμε πως βρίσκονταν στην Αιαία-Ιαπωνία), ακολουθούσαν οι Συμπληγάδες Πέτρες. (΄Ομηρος. Ραψωδία Μ 100-107). 

Καταγραφή διόλου αδιάφορη στην παρούσα περίπτωση, αφού οι Ελληνικοί μύθοι αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι η σύζυγος του βασιλιά Μίνωα Πασιφάη θεωρούνταν αδελφή της Κίρκης και του βασιλιά Αιήτη της Κολχίδας (Μογγολο-Ταταρίας), οπότε είναι φυσιολογικό από λογικής απόψεως να γνώριζε η Κίρκη τι συνέβαινε στην θαλάσσια επικράτεια της αδελφής της και ως εκ τούτου να δίνει και τις ανάλογες συμβουλές στον Οδυσσέα, σχετικά με το δρομολόγιο επιστροφής στην Ιθάκη.

Guruge, Ananda WP Mahavamsa: The Great Chronicle of Sri Lanka, A New Annotated Translation with Prolegomena, ANCL Colombo 1989. Ruwan Rajapakse, Concise Mahavamsa, Colombo. Law, B. C. (1947). On the Chronicles of Ceylon. Royal Asiatic Society of Bengal.