ΔΕΣ ΤΟ jhmromeo

  1.Θουκυδίδου Ιστορία: Έργο των φρονίμων ανθρώπων είναι να μένουν ήσυχοι εφόσον δεν αδικούνται, να μην επιδιώκουν εδαφικές επεκτάσεις και να υπερασπισθούν τη χώρα τους με ανδρεία εάν δεχθούν επίθεση. Η ευδαιµονία εξαρτάται από την ελευθερία και η ελευθερία από την ευψυχία. Ο αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας είναι ιερό δικαίωµα και ο κίνδυνος για την απόκρουση του επιδροµέα ο πιο ωραίος. Δεν πρέπει να γίνεται υποχώρηση και υπακοή σε παράλογη και άδικη απαίτηση και προσταγή ούτε σε µικρά ούτε σε µεγάλα ζητήµατα. Η χώρα που δε γίνεται σ ύ μ μ α χ η κανενός αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους και περιέρχεται σε δυσχερή κατάσταση. Στην ουσία την υποδούλωση δεν την πραγματώνει αυτός που με τη βία υποτάσσει ένα λαό, αλλά εκείνος που, ενώ έχει τη δύναμη να τον εμποδίσει, δεν το κάνει και αδιαφορεί. Α΄31-43, 68-78, 86, 96, 98, 99, 115, 1 2 0, 121. 124, 125, 140, 141, 1 4 4, Β΄, 7, 8, 9, 11, 37, 40, 42, 4 3(2 2), 72-74, 89, Γ΄, 9-14, 37-48, 55, 56, Δ ΄10, Ε΄, 9, 94, 95, 100, 102, 104, 112, Σ

  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΑ ΦΥΤΑ ΜΕ ΤΟΣΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ. ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ: ΤΣΑΓΙΑ, ΣΙΡΟΠΙΑ, ΒΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΨΟΥΛΕΣ. Αν και η  αρωματοθεραπεία  έχει γίνει ευρέως δημοφιλής όσο αφορά  τα θέματα υγείας και ευεξίας , έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε ότι αυτό το είδος θεραπείας προέρχεται μόνο με τη χρήση κάποιου ιδιαίτερα ακριβού μικροσκοπικού μπουκαλιού με αιθέριο έλαιο, έτσι δεν είναι; Λοιπόν, δεν είναι έτσι! Πολύ πριν αποκτήσουμε τις τεχνολογικές μεθόδους απόσταξης των σωματιδίων των αρωματικών φυτών,  οι άνθρωποι μπορούσαν να αναζητήσουν την ευεξία μέσω της αρωματοθεραπείας.  Εάν περπατήσετε στον κήπο σας το πρωί, την ώρα που οι πρώτες ακτίνες του ήλιου θερμαίνουν τα πολύχρωμα πέταλα των λουλουδιών, η διάθεσή σας θα ανυψωθεί. Αυτή είναι ίσως η πρώτη αρωματοθεραπευτική εμπειρία που συλλαμβάνει η ανθρώπινη φαντασία. Εάν έχετε κάψει ποτέ βότανα ως θυμίαμα στο σπίτι σας,  έχετε βιώσει έναν εξίσου αποτελεσματικό τρόπο ν’ αλληλοεπιδράσετ

  Από την έβδομη ακόμη χιλιετία εμφανίζονται στην ανατολική Μεσόγειο πολιτισμοί που βασίζουν την οικονομία τους στη γεωργία. Συνηθέστερα δημητριακά της περιοχής είναι ο σίτος, ως μονόκοκκος απόγονος αυτοφυούς μορφής, ως δίκοκκος και σκληρός, τέλος ως σπελτοειδής και κοινός, καθώς και η δίστοιχη ή εξάστοιχη κριθή. Στους νεολιθικούς χρόνους ο θερισμός γίνεται με δρεπάνι που φέρει οδόντες από πυριτόλιθο, ενώ αργότερα εδραιώνεται η μεταλλική λεπίδα. Τα στάχυα συγκεντρώνονται σε κυκλικό περιφραγμένο αλώνι και συνθλίβονται με τη βοήθεια πριονωτής πλάκας. Ακολουθεί λίχνισμα και φύλαξη του καρπού, κατά προτίμηση χωρίς προηγουμένη απομάκρυνση του κελύφους. Η παρασκευή του αλεύρου απαιτεί δύο τουλάχιστον κοσκινίσεις των σπόρων. Σκληρότερα είδη σίτου αποφλοιώνονται με περαιτέρω σύντομη φρύξη σε φούρνο, λειοτρίβηση σε ρηχό ιγδίο και νέα κοσκίνιση. Την πρώτη αυτή φάση καθαρισμού ακολουθεί η κυρίως άλεση, που σύντομα θα εγκαταλείψει τον παλινδρομικό τριπτήρα για να υιοθετήσει την περιστροφική κανονι

  Η μουσική στους αρχαίους πολιτισμούς ήταν κάτι παραπάνω από ευχαρίστηση για το αυτί. Ήταν η άλγεβρα των μεταφυσικών θεωριών, η γνώση της οποίας δινόταν μόνο σε μυημένους, αλλά οι αρχές της μέσω του συλλογικού υποσυνείδητου έτρεφαν, επηρέαζαν και εκπαίδευαν τις πλατιές μάζες. Αυτό την έκανε ένα πανίσχυρο όργανο ηθικής διαπαιδαγώγησης, όπως είπε ο Κομφούκιος. Η μουσική συνδέεται στην αρχαία Ελλάδα άμεσα με την ενέργεια και ως εκ τούτου με δυνάμεις που χαρακτηρίζονται ως «υπερφυσικές».Για παράδειγμα, ο Αμφίων, ο εφευρέτης της κιθαρωδίας, δηλαδή τραγουδιού με συνοδεία κιθάρας, ήταν και ο πρώτος θνητός που έπαιξε λύρα , την οποία διδάχτηκε από τον Ερμή ή από τον πατέρα του τον Δία. Κατά την παράδοση, με τη λύρα και το τραγούδι του μάγευε τις πέτρες, έτσι ώστε από μόνες τους τοποθετούνταν και στερεώνονταν, χτίζοντας τα τείχη της Θήβας με τις επτά πύλες (μία για κάθε χορδή της λύρας του). Οπωσδήποτε όμως, η ενέργεια της μουσικής μεταστοιχειώνει και τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως αναφέρεται στα

  Η ηρωίδα αυτή της αρχαιότητας, η πιο γρήγορη από όλους τους θνητούς υπήρξε και η μοναδική γυναίκα Αργοναύτης. Η ιστορία της συνδέεται άλλοτε με τους Αρκαδικούς κι άλλοτε με τους Βοιωτικούς μύθους. Κατά τον Αρκαδικό μύθο, η Αταλάντη, ήταν κόρη του Ιασίου (ή του Σχοινέως) και της Κλυμένης. Πατρίδα της ήταν το Λύκαιον, το Μαίναλο ή η Τεγέα. Όταν γεννήθηκε η Αταλάντη, ο πατέρας της, επειδή ήθελε μόνο γιους, την εγκατέλειψε στο όρος Παρθένιο κοντά στην είσοδο μιας σπηλιάς. Στην αρχή, την Αταλάντη, την φρόντιζε μια αρκούδα (σύμβολο της Άρτεμης) και αργότερα την περιμάζεψαν κάποιοι κυνηγοί. Κοντά τους έμεινε μέχρι να μεγαλώσει κι έμαθε τα μυστικά του κυνηγιού. Όταν μεγάλωσε δεν ήθελε να παντρευτεί, ζούσε με αγνότητα και κάποτε σκότωσε με τα βέλη της τους Κένταυρους Ροίκο και Υλαίο που είχαν προσπαθήσει να τη βιάσουν. Ο πατέρας της δέχτηκε την απόφασή της να μην παντρευτεί υπό τον όρο ότι αν κάποιος την κέρδιζε σε αγώνα δρόμου εκείνος θα την έκανε γυναίκα του. Η Αταλάντη, επειδή ήταν ανίκητη

  ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.... Ο άνθρωπος βρίσκεται μεταξύ του γήινου και του ουράνιου ηλεκτομαγνητισμού. Ο έλικας του DNA-RNA, κρύβει μέσα του το αγνό ‘σπέρμα’ των προγόνων μας. Είναι ένας κώδικας πληροφοριών που σαν σπείρα συντονίζει την δύναμη του νου με την ουράνια ή θεική ενέργεια. Ο Πλάτων ως γνωστόν μίλησε για τα πρότυπα που υπήρχαν και υπάρχουν στον αόρατο κόσμο. Τα πρότυπα αυτά είναι η βάση της δημιουργίας των διάφορων υλικών μορφών του ορατού κόσμου. Οι Στωικοί πίστευαν πως κάθε πράγμα περιέχει το δικό του ειδικό πνεύμα που το ονόμαζαν σπερματικόν λόγον. Ο άνθρωπος πράγματι σ’ ένα επίπεδο συχνοτήτων μιας συγκεκριμένης ηλεκτρομαγνητικής ταλάντωσης έχει την ικανότητα να ενεργοποιήσει απίστευτες δυνάμεις και ιδιότητες… Ο Αινστάιν προς το τέλος της ζωής του θεωρούσε πως όλες οι μορφές ενέργειας αποτελούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας. Το ανθρώπινο σώμα δέχεται τις ουράνιες επιδράσεις διαμέσου του πανομοιότυπου αιθερικού του σώματος. Η γνώση της φύσης του μακρό